Kolorowe Smaki Życia - Moja Przestrzeń Twórcza - Irena Majoch

     Kto śmiał przerwać tę cudowna chwilą   beztroską chwilę? Natarczywy dźwięk dzwonka   z każdą chwilą przybierał na sile. Dała za wygraną, stan ducha wyrył się na jej twarzy i jednoznacznie wskazywał na jej gotowość do najgorszego. Szarpnęła za klamkę i mordercze słowo czego uwięzło jej w gardle. Nie zdołała go wykrztusić widząc obraz nędzy i rozpaczy na swoim progu. Mąż koleżanki z pracy stał przed nią z pokaźną walizą u boku. Wytrzeszcz to jedyne na co było ją stać. - Ona ma romans, nie wiem co robić! Wykrztusił patrząc bezradnie. - Może piwa – rzuciła odruchowo, dziwiąc się wypowiadanym słowom. Przecież nie ma i nie pije piwa, no tak piwo brzmi swojsko i przydaje troski. Co ja wygaduję myślała drepcząc za tym obcym, no ledwo znanym jej facetem. Widzieli się parę razy, jak wpadł po Dziunię do agencji no i na imprezie imieninowej, ale to z nich przyjaciół nie czyni, dlaczego więc się tutaj zjawił. On jakby usłyszał jej myśli - Przepraszam za to najście, ale nie wiedziałem

Czy sny mówią o nas, czy może do nas. Każdy pewnie pamięta straszne, dziwne   lub wstrząsające sny, które robią wrażenie jeszcze po przebudzeniu. Czy sny odsłaniają nasze tajemnice, czy może przekazują jakieś wskazówki?   Interpretacja własnych snów, może być kluczem do szczęścia. Na przestrzeni wieków sny zawsze intrygowały. Zajmowały tak samo zwykłych zjadaczy chleba, jak i specjalistów nauk wszelakich. Często mówiono o nich jak o ostrzeżeniach, przeczuciach lub kanałach do przesyłania informacji od wszechświata. Pewne jest to, że wszyscy śnimy!   Co ciekawe widać też pewne zależności związane z naturalnym rytmem otóż okazuje się, że śnimy więcej zimą niż latem, a   przed pełnia księżyca   nasze sny są dziwniejsze. Poznanie siebie to klucz do szczęścia, warto więc zobaczyć i zrozumieć własne sny do czego zachęcam na moim blogu Kolorowe Smaki Życia.  Do czego potrzebne są sny?      Skąd pochodzą sny? Czy mają jakiś cel? Jakie jest ich znaczenie? Odkrywanie tych zależności nie

- Co za porąbany dzień!! Warknęła pod nosem, wielkie deszczu krople spływały po szybie, zamiast po jej policzkach. Już nie płacze. Mąż odszedł bez słowa, zadekował się u innej bratniej duszy, która okazała się być koleżanką z pracy. Jaką koleżanką? - Chyba mi rozum odjęło, żeby złodziejkę męża nawet w myślach koleżanką nazywać. Dziunia toczyła swój wewnętrzny monolog przy porannej kawie usiłując wrócić do życia. Ostatni tydzień był ciężki, to właśnie życie wylało na jej rozpaloną głowę kubeł zimnej wody, przywołując ja do porządku. Pokazało co jest w jej życiu najważniejsze, albo raczej kto. Kajtek!! Jej czteroletni synek nagle się rozchorował, 40 stopniowa gorączka, wymioty, duszności i histeria matki, pogotowie to wszystko skondensowane w pigułce paru dni postawiło jej priorytety do pionu i problem ze Zbyniem już nie był problemem.      Całe szczęście, że Kajtek w ciągu trzech dni doszedł do siebie, jak to powiedział stary doktor, młody silny organizm, ale musi zderzyć się z rz