Zwykła historia bez skandalu w tytule

Kogo to interesuje?

    Gdy budzi się dzień, słońce wyłania się zza horyzontu to zwykła historia witania dnia nie robi na nikim wrażenia, bo tak się dzieje i nie ma w tym nic ekscytującego.

    Nikt nie będzie robił z tego newsa dnia, to norma nie będzie oglądalności, poczytności, aplauzu, nagród, wyróżnień z takiej zwykłej historii nie będzie chleba.

Zwykłość na topie

    Już niewiele nam brakuje, byśmy sami siebie wkręcili po czubek głowy w trendy spektakularnych wydarzeń, które stają się niemal stylem życia. Nikt nie spojrzy przecież na takie zwykłe coś, musi być niesamowicie, nadzwyczajnie, groźnie, tragicznie, dramatycznie wówczas zatrzymamy na chwilę wzrok może nawet przeczytamy parę linijek, ale nie za dużo tak pobieżnie by się zorientować, no chyba że krew się polała, albo jakieś seksualne brewerie to wówczas zagłębimy się temat.

    Dobre wiadomości to żadne wiadomości, a zwykłe historie nikogo nie interesują. Tak to wygląda z wierzchu i można te twierdzenia uznać za prawdziwe, gdyby nie to, że te zwykłe historie dzieją się każdego dnia są obecne w naszym życiu, jeśli nie dostrzegamy ich niezwykłości to tylko dlatego, że zapatrzeni jesteśmy w blichtr świata wirtualnego, migoczące światełka i znane nazwiska.

    Te tak zwane nadzwyczajne historie od zwykłych różnią  się jedynie opakowaniem, wystarczy spojrzeć na pierwsze z brzegu życie, nawet swoje własne i jestem o tym przekonana, znajdziemy w nim więcej niż jedne spektakularne wydarzenie.

    Wokół nadzwyczajnych wydarzeń  powstał cały przemysł, oplatający swoją pajęczyną nasze życie, jesteśmy uwikłani na każdy możliwy sposób i nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy. Tkwimy w bańce, która może w każdej chwili prysnąć, wówczas bez kolorowych pism, mediów społecznościowych, internetu, telewizji zostanie nam w garści zwykły wróbel – nasza zwykła historia do nazwania.

    Niektórzy pewnie pamiętają wyłączenia energii elektrycznej w zamierzchłej PRL-owskiej przeszłości, zapadała ciemność i nic na to nie można było poradzić, a trwało to nie parę minut lecz godzin. Dla sporej rzeszy osób jest to w ogóle nie pojęcia, bowiem z taką sytuacją nigdy nie mieli do czynienia, ale takie spektakularne wyczyny zapewne już wkrótce będą możliwe i do tego jako zwykłe działanie.W ciemności znika z pola widzenia całe opakowanie zostaje tylko zawartość.

    To my decydujemy czy coś jest zwykłe czy niezwykłe, nazywamy, przyczepiamy etykietki, tak sobie ułatwiamy i organizujemy życie. Często ta organizacja spycha samo życie na dalszy plan i zamiast radości z każdej chwili, mamy teatr życia, już zapomnieliśmy jak to jest żyć, bo  robimy opakowanie, cały czas udając, pełna koncentracja odebrała to co najważniejsze – zwykłą historie jednego życia.

    Każda zwykła historia może stać się niezwykłą jeśli tylko nadamy jej odpowiedni sznyt, przystroimy w kolorowe piórka, obleczemy w pstrokate szaty, ale to tylko opakowanie i warto pamiętać, ze ważniejsza jest jednak zawartość chyba że wolimy jedynie ekscytować się opakowaniem.

    Tak wiele mamy możliwości, z każdej strony niemal atakują nas informacje, zachęty, wskazówki, instrukcje, porady, newsy, migoczą i krzyczą, czasem trudno się oprzeć, ulegamy więc pokusie, by po jakimś czasie stwierdzić, że to był błąd. Ale każde takie nawet niewielkie potknięcie może być cenną lekcją w zakresie uważności przybliżającą nas do tego co najważniejsze.

Zwykła historia jednego Poranka

    Moja zwykła historia jednego Poranka każdego dnia zachwyca mnie swoją niezwykłością, chociaż czasem brakuje słów na przekazanie tego zachwytu, ale życie to wie i ... to wystarcza.

    Jeśli ta zwykła chwila stanie się inspirująca choćby dla jeszcze jednej osoby to już będzie niezwykłe, a spotykając się w tej wirtualnej przestrzeni dostrzeżemy, poczujemy tę niezwykłość, bez sztucznego zadęcia.

Irena Majoch

 295/365,